[:nl]

Het gaat niet om de criticus die aan de zijlijn staat te roepen. Het gaat om degene in de arena, die werkelijk iets doet en fouten durft te maken in een poging iets te bereiken.’ naar Theodore Roosevelt

We leven in een tijd waarin we steeds meer zicht hebben op hoe het er in de wereld aan toegaat. In de media komen aan de lopende band nieuwsberichten en opinies voorbij over brandende kwesties. De een roept nog harder dan de ander en luisteren lijkt moeilijker dan ooit.

Woorden of daden?
Over een ding zijn we het eens: verandering is nodig. Maar waar beginnen we? Hoe zet je jouw mening om in daden? En bij wie ligt de verantwoordelijkheid eigenlijk; bij de burger of bij de politiek?

In Niemand wacht op je kruipt José Kuijpers in de huid van drie vrouwen. Vrouwen die niet langer wachten, maar doen. Op zoek naar nieuwe (politieke) inspiratie. En die ligt soms dichterbij dan je denkt.

Niemand wacht op je
Als je zelf de ring niet instapt
Dan zal iemand anders je plek innemen
En sta je zelf aan de zijlijn te roepen wat er beter moet

Tekstboekje
De integrale tekst van onze voorstelling Niemand wacht op je, geschreven door Lot Vekemans is opgenomen in de collectie van De Nieuwe Toneelbibliotheek en is in boekvorm verkrijgbaar. Hier lees je meer.

MATZER theaterproducties zet het verlangen naar betrokkenheid en politieke vernieuwing om in een actuele voorstelling. Gespeeld in het hart van de politieke arena; de Raadzaal.

Gemeenteraadsverkiezingen
De voorstelling werd veelvuldig gespeeld in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen. Hiermee wilde MATZER inspireren om na te denken over jouw rol in deze samenleving. En het gesprek op gang brengen tussen burgers en politici om elkaars behoeften, motivaties en mogelijkheden beter te leren kennen.

Na de voorstelling
Wij denken dat politici en burgers vaker hetzelfde willen dan dat ze van elkaar weten. Daarom willen we graag een duwtje geven. Ook tijdens aankomende speelbeurten organiseren we na afloop van elke voorstelling een nagesprek, waarin burgers en politici elkaar daadwerkelijk kunnen ontmoeten en spreken.

Hierin gaan we in op vragen als: Waar ligt ieders verantwoordelijkheid voor het bijdragen aan een betere samenleving? Is er voldoende speelruimte voor burgers om invloed uit te oefenen op de politiek en/of kunnen die mogelijkheden vergroot worden?[:]